طرح شناخت مناطق اکولوژیک کشور: تيپ‌هاي گياهي منطقه داراب (محدوده نقشه‌هاي چهارگوش داراب به شماره NH40-13)

منطقه داراب با موقعیت ویژه اقلیمی، از نظر زیست محیطی شرایط استثنایی دارد که نیاز به توجه خاص میباشد. در گستره حدود 5 / 1 درجه طول و عرض 1 درجه جغرافیایی، از تنوع زیستی جالب توجهی برخوردار است. اگر طول دهها کیلومتر مسیر از غرب به شرق و یا جنوبغرب به شمال‌شرق در منطقه مورد مطالعه رصد شود شرایط اقلیمی و رویشی بسیار متفاوتی را شاهد خواهیم بود. از جویم لارستان و چاهنهر حاجیآباد و فدامیآبشور داراب و طاشکویه حاجیآباد هرمزگان در محدوده ارتفاعی 600 تا 1200 متر با بارندگی کمتر از 180 میلیمتر در سال با اقلیم و شرایط کاملاً گرمسیری و عناصر گیاهی بیابانی و صحارا سندی و شورروی و سازندهای حساس به فرسایش آغاجاری و لهبری گرفته تا کوهستان مرتفع داراب با سازندهای آهکی مقاوم به فرسایش، جنگلهای سرسبز با درختان سر به فلک کشیده، امثال ارس و بنه و زبان‌گنجشک و داغداغان در محدوده ارتفاعی 200 تا 3200 متر از سطح دریا و بارندگی بالای 300 میلیمتر، اقلیم سرد با عناصر کاملاً سردسیری امثال جاشیر دامی، کما و انواع گونها و … ادامه منطقه به طرف شمالشرق که دارای دشتهای در معرض فرسایش باد و پلایای وسیع کفه قطرویه نیریز(کفه گِل)، اقلیم خشک و بیابانی با بارندگی ناچیز و عناصر گیاهی بیابانی و شورروی و همچنین دشت حاصلخیز داراب با اراضی کشاورزی وسیع، وجود گنبدهای نمکی مختلف در مرکز، غرب، جنوبغرب و جنوب منطقه و با تأثیراتی که در طول زمان، به دلیل شوری ( EC بالا) روی زمین های زیردست گذاشته است، شرایط زیستی بسیار متفاوتی در مجاورت هم و در منطقه مورد مطالعه ایجاد شده است. گوناگونی شرایط اقلیمی، خاکی و توپوگرافی خاص و متفاوت در این منطقه، منجر به ظهور پوشش گیاهی با سیمای بسیار متفاوت در نقاط مختلف این بخش از استان فارس گردیده است. وجود بیش از 800 گونه گیاهی که در عملیات میدانی از منطقه داراب جمع‌آوری و شناسایی شد، دلیل محکمی بر این ادعاست.

فهرست مطالب کتاب