کتاب «حدبهرهبرداری مجاز گونههای مهم مرتعی مراتع نیمهاستپی و کوهستانی ایران (جلد دوم)» با همت فرهنگ قصریانی، مینا بیات و جمعی از نویسندگان با شمارگان ۱۰۰۰ نسخه و قیمت ۲۰۰۰۰۰۰ ریال توسط انتشارات مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور به چاپ رسید .
در بخشی از مقدمه این کتاب میخوانیم:
مراتع ایران یکی از مهمترین و باارزشترین منابع ملی کشور میباشد. اگرچه مراتع از لحاظ فراوردههای فرعی شامل فراوردههای دارویی، صنعتی، خوراکی و همچنین حیات وحش، حفاظت خاک و کنترل و افزایش ذخیره آبهای زیرزمینی، تلطیف هوا و بهبود محیطزیست در سطح کشور اهمیت ویژهای دارند (فضیلتی و حسینی عراقی، ۱۹۶۵)، اما در عین حال باید اذعان کرد که بهرهبرداری از مراتع برای تأمین علوفه دامهای کشور و چرا از اهمیت ویژهای برخوردار است.
دام و مرتع در اکوسیستمهای طبیعی، همواره در کنش متقابل با یکدیگرند و تا زمانی که جمعیت دام در هر اکوسیستم متناسب با ظرفیت آن باشد، به منابع با ارزش آن همانند خاک، آب و گیاه خسارتی وارد نمیشود. چرای مناسب دام در مقایسه با بهرهبرداری نامناسب، باعث حفظ گونههای مرغوب مرتعی و خوشخوراک در ترکیب گیاهی و همچنین دوام تولید در اکوسیستم مرتعی میگردد. اعمال مدیریت صحیح و اتخاذ روشهای مناسب احیا و اصلاح مراتع بهمنظور افزایش سطح تولید علوفه مستلزم داشتن اطلاعات و دانش کافی در مورد مراتع و گونههای گیاهی موجود در آنها میباشد (جلیلوند و همکاران، ۱۳۸۶ و پیتز و بریانت ، ۱۹۸۷).